Osoby, u których występuje łysienie androgenowe mają wysoką aktywność enzymu 5 alfa reduktazy i borykają się z przerzedzonymi włosami lub zakolami. Enzym obecny w komórkach mieszków włosowych przekształca testosteron w dihydrotestosteron (DHT). Powoduje on miniaturyzację i obkurczenie mieszków włosowych, a w konsekwencji także wypadanie włosów i całkowite zaprzestanie ich wzrostu . Dla wielu osób łysienie androgenowe stanowi problem estetyczny. Ponieważ gęste włosy wpisują się w aktualne kanony piękna, łysienie jest częstym kompleksem. Stanowi ono problem psychologiczny zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, znacząco obniżając jakość życia.
Łysienie androgenowe – objawy
Ponieważ to uwarunkowania genetyczne stanowią najczęstszą przyczynę łysienia androgenowego, można spodziewać się jego rozwoju wraz z wiekiem u osób, u których członkowie rodziny łysieli. Łysienie androgenowe znacznie częściej występuje u mężczyzn – w pewnym wieku dotyka ponad 80% z nich. U mężczyzn łysienie zachodzi także gwałtowniej. Najpierw zaobserwować można formowanie się zakoli, a w późniejszym etapie stopniowe cofanie się linii włosów. Z czasem włosy stają się wyraźnie cieńsze, krótsze i jaśniejsze. Zwykle nie dotyczy to włosów z tyłu głowy, które pozostają tak samo gęste i mocne. Ze względu na charakterystyczny przebieg łysienia androgenowego jego diagnoza jest stosunkowo prosta. Zwykle wystarczy wywiad i ocena kliniczna wykwalifikowanego trychologa.
Łysienie androgenowe u kobiet
Jak wcześniej wspomniano, łysienie androgenowe występuje także u kobiet, dotykając około 42% z nich. W przypadku płci żeńskiej łysienie androgenowe wynika z braku równowagi androgenowo-estrogenowej w organizmie. U kobiet rzadziej występują zakola. Włosy ulegają natomiast znacznemu przerzedzeniu, co można zaobserwować przede wszystkim w okolicy ciemieniowo-szczytowej na głowie. Łysienie androgenowe u kobiet najczęściej występuje powyżej pięćdziesiątego roku życia. Obserwuje się jednak także przypadki łysienia androgenowego u kobiet poniżej trzydziestego roku życia.
Jak leczyć łysienie androgenowe?
Istnieją skuteczne metody leczenia łysienia androgenowego, które polegają przede wszystkim na kuracji farmakologicznej. Wbrew pozorom nie oznacza to używania drogich szamponów oraz wcierek, tylko skutecznych środków leczniczych z apteki, które można nabyć w przystępnych cenach. Pierwsza faza leczenia stanowi test reaktywności mieszków włosowych. Jeżeli odnotowane zostaną widoczne i satysfakcjonujące efekty, oznacza to, że można pozostać przy leczeniu farmakologicznym.
Jeśli jednak efekty będą mało widoczne, wówczas można podjąć decyzję o zabiegu chirurgicznym. Aktualnie stosowane są małoinwazyjne, niewymagające skalpela ani szycia skóry głowy transplantacje włosów. W Kierach Medical Clinic to metoda Follicular Unit Extraction (FUE), którą uznaje się za najnowocześniejszą na świecie. Polega ona na pobraniu mieszków włosowych z tyłu i boków głowy, gdzie rosną najsilniejsze, odporne na wypadanie włosy, a następnie przeszczepieniu je w łysiejące strefy na głowie.
Więcej ciekawych artykułów najdziesz na naszym blogu. Odwiedź nas na IG i TikTok. Potrzebujesz konsultacji stancjonarnej w gabinecie lekarskim we Wrocławiu lub.w Warszawie? Zadzwoń: +48 579645819 lub umów się online.
Dlaczego testosteron niszczy włosy?
Dihydrotestosteron (DHT) jest hormonem pochodnym testosteronu, który odgrywa kluczową rolę w procesie łysienia androgenowego. Powstaje w organizmie poprzez enzym 5-alfa-reduktazę, który przekształca wolny testosteron w DHT. Choć DHT jest niezbędny dla rozwoju męskich cech płciowych, jego nadmiar w skórze głowy może negatywnie wpływać na mieszki włosowe, szczególnie u osób genetycznie predysponowanych do łysienia.
DHT działa na mieszki włosowe poprzez miniaturyzację, czyli stopniowe ich osłabianie i kurczenie się. Gdy DHT wiąże się z receptorami androgenowymi w mieszkach włosowych, powoduje ich skracanie fazy anagenu (czyli fazy wzrostu włosa), a jednocześnie wydłużanie fazy telogenu (spoczynku). W efekcie włosy rosną coraz cieńsze, krótsze i słabsze, aż w końcu przestają odrastać.
Najbardziej podatne na działanie DHT są mieszki włosowe w okolicy skroni i czubka głowy, co tłumaczy typowy wzór łysienia androgenowego – cofającą się linię włosów i przerzedzenie na wierzchołku. W przeciwieństwie do nich włosy na potylicy i bokach głowy są mniej wrażliwe na DHT, co wyjaśnia, dlaczego często pozostają nienaruszone nawet u osób z zaawansowanym łysieniem.
Zahamowanie działania DHT jest podstawą terapii farmakologicznej w leczeniu łysienia androgenowego. Leki takie jak finasteryd i dutasteryd blokują enzym 5-alfa-reduktazę, zmniejszając ilość DHT w organizmie, co spowalnia proces miniaturyzacji mieszków i pozwala na częściową regenerację włosów. Innym popularnym środkiem jest minoksydyl, który co prawda nie blokuje DHT, ale pobudza mieszki włosowe i wydłuża fazę wzrostu włosa, dzięki czemu stają się one grubsze i silniejsze.
DHT nie jest jedyną przyczyną wypadania włosów, ale u osób z predyspozycją genetyczną jego nadmiar może być decydującym czynnikiem prowadzącym do utraty włosów. Dlatego skuteczna walka z łysieniem wymaga zarówno redukcji DHT, jak i kompleksowej pielęgnacji skóry głowy i mieszków włosowych.
