Łysienie, czyli nadmierna utrata włosów, najczęściej kojarzy się z osobami dorosłymi, zwłaszcza mężczyznami. Tymczasem problem ten może również dotyczyć dzieci – zarówno niemowląt, jak i starszych uczniów. Dla rodziców utrata włosów u dziecka bywa zaskakująca i niepokojąca, zwłaszcza gdy pojawia się nagle lub postępuje bez wyraźnego powodu. Warto wiedzieć, jakie są najczęstsze przyczyny problemu, jakim jest łysienie u dzieci oraz jakie są dostępne metody diagnozy i leczenia tego zjawiska.

Łysienie u dzieci – rodzaje

Utrata włosów u dzieci może przybierać różne formy i mieć różne podłoża. Wyróżnia się kilka głównych rodzajów łysienia występującego w młodym wieku:

1. Łysienie plackowate (alopecia areata)
   To jedna z najczęstszych przyczyn łysienia u dzieci. Objawia się nagłym pojawieniem się okrągłych lub owalnych ognisk pozbawionych włosów, najczęściej na skórze głowy. Skóra w tych miejscach jest gładka, bez oznak zapalenia czy łuszczenia. Choroba ma podłoże autoimmunologiczne – układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe, powodując ich osłabienie. Łysienie plackowate może mieć charakter przejściowy, ale w niektórych przypadkach nawraca lub prowadzi do całkowitej utraty owłosienia (alopecia totalis).
   
2. Łysienie telogenowe
   To forma łysienia, w której duża liczba włosów przechodzi nagle w fazę spoczynku (telogenu), co skutkuje ich wzmożonym wypadaniem. Może wystąpić kilka tygodni po silnym stresie, gorączce, operacji, niedoborach pokarmowych lub zmianach hormonalnych. Łysienie telogenowe często ustępuje samoistnie po kilku miesiącach, gdy organizm powróci do równowagi.
   
3. Łysienie mechaniczne (trichotillomania)
   W tym przypadku utrata włosów jest wynikiem nawykowego ich wyrywania przez dziecko. To zaburzenie psychiczne z grupy zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD), które może pojawić się w sytuacjach stresowych, trudnych emocjonalnie lub jako sposób radzenia sobie z napięciem. Charakterystyczne są nieregularne obszary przerzedzenia, często o różnej długości włosów.
   
4. Łysienie pourazowe i bliznowaciejące
   Uszkodzenie skóry głowy (np. oparzenie, uraz mechaniczny) może prowadzić do trwałej utraty włosów w miejscu blizny. W takich przypadkach odbudowa włosów jest bardzo trudna lub niemożliwa, ponieważ mieszki włosowe uległy zniszczeniu.
   
5. Grzybica skóry owłosionej (tinea capitis)
   To zakażenie grzybicze skóry głowy, które często występuje u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Objawia się łuszczącymi się plamami, często z ułamanymi włosami i stanem zapalnym. Choroba wymaga leczenia przeciwgrzybiczego, zazwyczaj doustnego.
   

Diagnostyka łysienia u dzieci

Pierwszym krokiem w leczeniu łysienia u dziecka jest dokładna diagnostyka. Warto udać się do dermatologa lub trychologa dziecięcego, który wykona badanie skóry głowy oraz przeprowadzi wywiad z rodzicami i dzieckiem. Podczas wizyty specjalista może zalecić:

• trichoskopię – nieinwazyjne badanie skóry głowy pod powiększeniem, pozwalające ocenić stan mieszków włosowych,
  
• badania krwi – w celu sprawdzenia poziomu żelaza, witaminy D, hormonów tarczycy i innych parametrów,
  
• badanie mykologiczne – gdy podejrzewa się grzybicę,
  
• ocenę psychologiczną – szczególnie w przypadkach trichotillomanii.
  

Dokładna diagnoza pozwala dobrać odpowiednie leczenie i wykluczyć poważniejsze schorzenia ogólnoustrojowe.

Leczenie łysienia u dzieci

Leczenie zależy od przyczyny i rodzaju łysienia. W wielu przypadkach możliwe jest pełne odzyskanie włosów, jednak wymaga to cierpliwości i systematyczności.

1. Łysienie plackowate
   W przypadku łagodnych zmian często stosuje się miejscowe preparaty sterydowe lub immunomodulujące (np. maści z minoksydylem). W trudniejszych przypadkach można rozważyć leczenie ogólne (np. kortykosteroidy doustne, immunoterapia miejscowa), ale zawsze pod kontrolą specjalisty.
   
2. Łysienie telogenowe
   Wymaga identyfikacji i eliminacji czynnika wywołującego (np. stres, niedobory pokarmowe). Zazwyczaj nie stosuje się intensywnego leczenia – kluczowe jest wsparcie organizmu, uzupełnienie niedoborów (np. żelaza, cynku, witamin) oraz obserwacja.
   
3. Trichotillomania
   Tu podstawą leczenia jest psychoterapia – zwłaszcza terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która pomaga dziecku zrozumieć przyczynę zachowania i uczyć się alternatywnych sposobów radzenia sobie z napięciem. Czasem potrzebne jest też wsparcie psychiatryczne.
   
4. Grzybica skóry głowy
   Leczenie polega na podaniu doustnych leków przeciwgrzybiczych (np. terbinafina, gryzeofulwina), czasami także stosuje się miejscowe szampony przeciwgrzybicze. Konieczna jest również dezynfekcja przedmiotów codziennego użytku (np. grzebienie, czapki), by uniknąć nawrotów.
   
5. Blizny i zmiany pourazowe
   Jeśli doszło do trwałego uszkodzenia mieszków włosowych, możliwości terapeutyczne są ograniczone. W niektórych przypadkach można rozważyć przeszczep włosów, choć u dzieci wykonuje się go bardzo rzadko i wyłącznie w uzasadnionych przypadkach.
   

Wsparcie psychiczne dla dziecka i rodziny

Utrata włosów, nawet czasowa, może być dla dziecka źródłem stresu, obniżonej samooceny i trudności w relacjach społecznych. Warto zadbać nie tylko o leczenie medyczne, ale także o wsparcie emocjonalne. Dziecko powinno czuć się akceptowane i rozumiane. Pomocna może być rozmowa z psychologiem dziecięcym oraz otwarte podejście rodziców i opiekunów.

Podsumowanie

Łysienie u dzieci to problem, który może mieć wiele przyczyn – od chorób autoimmunologicznych, przez infekcje, po zaburzenia emocjonalne. Kluczowe jest szybkie zareagowanie, postawienie trafnej diagnozy i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Większość przypadków, przy właściwej opiece, ma dobre rokowania i pozwala na całkowite odzyskanie owłosienia. Jeśli zauważysz u swojego dziecka niepokojące zmiany na skórze głowy – nie zwlekaj z wizytą u specjalisty.

Więcej o poradach trychologicznych przeczytasz TUTAJ. Jeśli problem dotyczy Ciebie zapraszamy do KONTAKTU. Odwiedź nas na Instagramie i TikToku.

Zobaczcie efekt przeszczepu włosów w Kierach Medical Clinic: